Çiçekler kırılsa açar yeni bir daldan
İnsan kaçar çilelerden her yerde her an
Figan eyleme yar yine türlü konudan
Ben seni böyle vefasız bilmezdim.

Günü yaşayamayanın olmaz yarını
Sen tükettin inan benim şu genç yaşımı
Sahip olmak gerekirken akan zamanı
Mum gibi tükeneneceğimi asla bilmezdim.

Yeşermesi gereken yarınlar nerede?
Sen ki yine aynı telde ve velvelede
Ne anladın bilmem ki sen,yıllardır bunda
Beni üzmeyi kâr sayacağını bilmezdim.

Tutsam kuşu ağzım ile bilirim bu boş
Sana nasıl görünmeli acep hem naif,hem hoş
Vars sen yine yanlış yöne, yere koş
Gururumu böyle ezeceğini bilmezdim.

Bütün dertler gelse sırasıyla, inan vız gelir
Kahreden sözler onlar ki, derindir tesir
Akan kanım durur ve nefesim kesilir,
Böyle umursamaz olacağını bilmezdim.

Sandın ki kendince, ben doğru yoldayım
Uzun yıllar var önümde aynı yaştayım
Her zaman haklı hep bendim, hep olacağım
Kalemimi kıracağını ümit etmezdim.

Canın sağolsun yine de bu da teselli
Sana benim sevgim asla değememiş ki
Gelir de vakti bir zaman anlarsın belki
Şu kör talihimi siler, hebâ etmezdim.

Anlayanlar girdiler bir gönle hem de sitemsiz
Etmediler can yakan söz ve de edepsiz
Olur da görürsün beni bir gün nefessiz
Ardımdan beddua edeceğini bilmezdim.

Sayfalarca yazsam bunu, dinmez ki acım
Ne anam anlar beni, ne de bir bacım
Sen olabilseydin eğer, başımda tacım
Muhabbete ters bakacağını bilmezdim…

İşte geldim, gidiyorum şu fanide ben
Eksik olmasın dilerim inan ki neşen
Hayatımda olmalıydın en güzel desen
Kumaşımı paralayacağını bilmezdim.

Oğuzhan KÜLTE