20
Yorum
45
Beğeni
0,0
Puan
947
Okunma

akşamlarım çok yalnız artık
tıpkı benim gibi
tutuklu ve imkânsız
nerde kaldı ümitlerim
beklentilerim nerde kaldı
yoğunlaşan bakışlarımda
etrafı hüzün bulutları sardı
daralan bir kimsesizlikte
küçüldü heyecanlarım
göz kapaklarım küçüldü
bir tek kafa dağıtanlara bağımlılığım artı
sıkıldım kendimden
eksildi görüş açılarım
hatta hayallerim, düşlerim bile
kimsen
hadi çık gel
gel iş işten geçmeden
gönlüm akla karayı seçmeden
şu öksüz bedenime kefen biçilmeden
bu acılar yüreğimi delmeden
gel