Kapattım gözlerimi geceye,
Dalgın gündüzün devamındayım.
Anlayın geçecek ömrünüz böyle böyle hep itirazsız,
Kalanı ben yaptım
Suçlusu benim.
Gelecek elimde/elimizde/ellerimizde diyorlar,
Hep “emir”li, bilakis “rica”sız,
Gecenin koynunda ben çıplak, hatalı
Harcamalar gerisinde suçlu “geçmişim..”

Ve yaramaz biri olmuşumda
Zamansız,
Olmaması gerekeni
Yaptığım eylem,
Ne mutluymuşlar da hayatları üstlerinde,
Vay da vay! Alan, veren ben;
Ben ben olduğumdan suçlu ben….

Her duygu, her karar,
Kendime çokça zarar,
Beynime bir dürtüyse.
Sonuç zincirleme tepkisel bir,
Elektriklenmiş gibi beynim,

Hareketlenen nöronlarım.
Emir alır,
Fiziksel olarak ben devredeyim,
Hareketlenmem, sabitim,
Beynim nöronsal döngüde ancak
Ve bloke olmuş nöron alıcılarım.
Vah bana!
Ben anlattım ya ilahi güç,
Sabah akşam pompaladığım
Bir yığın ilaç.
Kaybetti böylece vücudum uzamsal düzeneğini,
Taktılar ya molekül boyunduruğu,
O ooooo yüklü ilaçlarla,
Ben hiperim tansiyonlu,
Çarpıntılarda kalbim,
Ölüm yüklü trenlerde, istasyonlu.

Oh be! Kurtuluşa yakınım.