Denizlerden süzülür mavilik
Akar gider aya doğru ışığın yansır
Bir küheylandır kanatlarında
Yüce dağlar gibi bulutlanır düşlerim
Tende kalır bir tutam bahar öyküsü

Kınalı bir ceylan suya eğilmiş
Ki hüzündür yansıyan şavkı düşmüş göllere
Bir elmanın yarısı yazgıdır yarısı büsbütün sevgi
Baharım gelir büyür çiçeğim büyür
Kırba suyun altında hayal içre güzellik

‘Ben’ desem nasıl da sızlanır dağlar, taşlar
Nasıl da dağılır inci taneleri
Kalbe vurur akşam oldukça penceremde
Gizli bir hüzün var ki ben onun aşığıyım
Ellerin kapanınca yüzüne kehribar kokar
gözlerinde açılır düşlerimin perdesi

Denizle bir gündoğumu paylaşmıştım
Yoksul bir fırtınada sabahlara ulanan
ömürden çek kürekleri demiştim
Yaşamak biraz ağrıdır
Biraz kırılgan karanfiller
Yaz sıcağında yağmurdan kırıntılar

Gün doğar, gün batar, yıllar uzar sonsuza
Yağmur yüzüne yağar, hüzün yüreğe
Yaprak dalın avucuna doğar.

İlhan Gayıran -2020