Yorgundu
Beyni
Kalbi
Böbreği
Ciğeri
ilikleri dahi
yorulmuştu
Kıvır kıvır saçları bile
Kendini bırakıp dümdüz olalı
Yıllar olmuştu
Bacakları yürümekten
Yüzü gülmekten
En sevdiği yemeği bile
yemekten
Yorulmuştu
Kalbi atmaktan
Dili konuşmaktan
Nefes almaktan
Uyumaktan dahi yorulmuştu
Sonsuz dinlenmeye
Çoktan razı olmuştu

Yine de tutunurdu hayata
Azıcık bir nefes aldığında
Yaşam sevinci saçardı etrafına
Yaşardı da
Yaşatırdı da

Son nefesine dakikalar kala
Yürüyerek gitti doktora
“ölürsem, sakın üzülmeyin, güzel yaşadım, hayatın bütün tatlarını aldım, hepsine de doydum
Gözümü arkada bırakacak bir şeyde kalmadı dünyada
Gerçi o son aldığım takım elbiseyi de giymedim ama ne yapalım o da kalsın dolapta”
Dedi
ve
Bir meleğin kanatları altına girip
Güle oynaya
Dinlenmeye gitti.
Ali Kama abimizin anısına Yazan Bülent Hakan Altuncu