--EMANET RUHUM--

Bu günlerde nasılım biliyormusun,...
Yarımda hasret,
Yarımda isyan,
Yavaş yavaş...
İçimde seni öldürüyorum.
Özlemin yaylım ateşi ,
Düşlerimde ki ucu yanık mektuplar,
Gül yaprağımdaki çiğ tanesi..
Sanırım ben seni unutuyorum.!
Zembereği şaşmış,
Saat gibi ,
Doğmayı unutmuş güneş gibi..
Kaldırımlarında yaralı güvercin gibi.
Aldığım her nefeste
Ölümlerden ölüm beğeniyorum.
Gece ergen düşler görüyor ,
Anastazik şiirler yazıyorum...
Tüm alfabeye seni asarak ,
Yaşamak isteyipye yasayamadıklarımızı ,
Çocukluğumuza emanet edip ,
Lirik alfabenin mısralarına gömüyorum kendimi.
Ölüm mavi bir düğün..
Yaprak yaprak dökülüyorum ,
Bir papatyanın dibine.
Musallanın gülümseyen yüzü..
Aminsiz tapınmalarım.
İsimsiz kalmış şiirlerim.
İki dudak arası ,
İntihar eden aşklar adına.
Emanet ruhumu ,
Kurumuş çam ağaçlarına asıp,
Ben gidiyorum.
Emel Bayrak
30.05.2020
21:39