İyilik etmeyi bil korkma ey insanoğlu
Bin misliyle alırsın gün gelir de Mevla’dan
Kötü kalpli olsaydı o ki bir selvi boylu
Mecnun Mecnun olmazdı vazgeçerdi Leyla’dan

Bir söz söyle meclise bin düşün içten içe
Kimi söz dirhem etmez kimi eder bin akçe
Güzel konuş fark etmez ne lisanın ne lehçe
Dil başına dert olur uzak durmaz beladan

Yapınca unut denir o aklına kasteder
Kötülükle savaşır ki nefsini test eder
Verdiği huzur başka yüreğini mest eder
Sanki gurbette gelen bir haberdir sıladan

İyilerin yoldaşı meleklerdir her zaman
Gözleri derya deniz gönülleriyse orman
Adımlarında hürmet üstlerinde asuman
Ne bir eksik görürsün ne abartı fazladan

Kimi gün bir taşı çek yol üstünden hayrına
Kimi gün bir yetim sev okşa yatır bağrına
Yalancıdan uzak dur can ver doğru uğruna
İyilik bir damlaysa Kevser olur damladan

Beyazmelek