2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
641
Okunma
Tüyler ürperten cinayetler serisine
Devam ediyor yalnızlık.
Korkusundan sularını kesti
Köy çeşmesi.
Bir avuç sevgim bile
Benden kaçacak delik arıyor.
Sinsi rüzgârları ardına takmış
Hazan mevsimi,
Kapımı tekmeliyor.
Üfürükçülerin baktığı fallarda,
Bulamaçlı bir portre.
Ve
Hüznün ağzında
Hiç duymadığım bir sone.
Senin yüzünden hüküm giydim,
Eller cepte mahkûmiyetine.
Nasıl medet umulur,
Morgda boylu boyunca uzanan
Miadı geçmiş bu duygulardan.
Bana
Ayrılık hikâyelerini
Ne anlat, ne de sor.
Gecelerdir,
Orta yerlerinden kırılıp, üzerime çöküyor…
(26 Haziran 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan)
5.0
100% (5)
Cevap Yaz