0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
392
Okunma
Hem tanıdık, hem de yedi yabancı
Vuslatın tamtamları çalınıyor,
Gökyüzü mort.
Sirke bağlamış, umutların saçları.
Bir şeyler anlatmaya çalışıyor,
Durdurulamayan kırkayakların dansı.
Loş sokaklarda yakılıyor,
Dinsel ağıtlar.
Sırt üstü denize uzanmış
İflas eden zaman.
Umurunda mı ayrılıklar.
Delicesine bir koşuşturmanın ardından
Sahipsiz bıraktılar, çocuksu hevesleri.
Hüznün tülüne bürünmüş,
Neredeyse
Kahrından iki kat olacak Artemis Heykeli.
Sırra kadem bastı, tüm mevsimler.
Siyah yazılımında, inat ediyor kelimeler.
Anlamsızlaşıyor, bozkırın ortasındaki sebil.
Tercümanı yok, nereden çıktı bu dil.
Buruşmuş sayfalar emrediyor:
“Yaşamdan yana ne varsa sil”… (27 Haziran 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan)
5.0
100% (2)
