2
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
950
Okunma
uzun
karlı kış gecelerinde
titreyen
bir kelebek gibi
üşürdü geçmiş zaman
sözlerinde...
ben en çok
sana benzerdim
üşümezdi
titremezdi
yanardı
içim..
arılar üşüşürdü
dut dallarına
göğeren elmaların
çoğu yerlerde
bir kızın vardı
bir iki oğlun
yaban ellerde...
çiçeklenmiş bir dal gibi
alıp eline
okşardın
nemli toprağı..
halelenmiş
bir ay gibiydi
yüzün
hüzün sarısı
gözlerin
buğdaysı
tenin
ben
kara kaşlarımla
en çok sana benzerdim
yorulmuş
sözlerimle
en çok sana benzerdim...
döküldü
şimdi
kırıldı
her şey...
sen
alıp başını gittin
serseri bir bulut gibi
maviliklerde
ben
kanat değildim ki
kanattan bir telek
ama yine de
ben
en çok sana benzerdim
en çok sana...
17/05/2020
ödemiş
Cevap Yaz
