Heba oldu bir ömür iki gözüm yollarda
Meçhulden geleceği beklemekten yoruldum
Yalnızlığın terkinde tükettiğim yıllarda
Hayalleri umuda eklemekten yoruldum

Aşk gemisi sığ suda rotasından saparken
Tek liman aramadım fırtınalar koparken
Alem taneciklerden kum kaleler yaparken
Dağı dağın üstüne yüklemekten yoruldum

Gam yemezdim, giderken dönüp de baksa idin
Ya kalbimi de söküp, ya tümden yaksa idin
Perçeminden bir tutam olsun bıraksa idin...
Siyah beyaz resmini koklamaktan yoruldum

Sanma ki hep miskindi, kurulmuş yaydı gönül
Zaman zaman kabardı, taşmaktan caydı gönül
Sensiz bir gün gülmeyi ihanet saydı gönül
Her duyguyu içimde saklamaktan yoruldum

Alibaba yaşarken bu amansız firkatı
Toplanırken yüzümde çizgilerin her katı
Dileğim, gün doğmadan üstüme çöksün çatı
Her sabah yastığını yoklamaktan yoruldum





/
//
///


DOST KATKISI.......TEŞEKKÜRLERİMLE..........


Allah’ıma sığındım, mahşere kaldı öcüm
Ne boynum eğri benim, ne sırtımda hörgücüm...
Vazgeçtim direnmekten, artık yetmiyor gücüm
Yokuş aşağı bile, teklemekten yoruldum..................Ahmet ÇITAK (mirim)