YORULDUMHeba oldu bir ömür iki gözüm yollarda Meçhulden geleceği beklemekten yoruldum Yalnızlığın terkinde tükettiğim yıllarda Hayalleri umuda eklemekten yoruldum Aşk gemisi sığ suda rotasından saparken Tek liman aramadım fırtınalar koparken Alem taneciklerden kum kaleler yaparken Dağı dağın üstüne yüklemekten yoruldum Gam yemezdim, giderken dönüp de baksa idin Ya kalbimi de söküp, ya tümden yaksa idin Perçeminden bir tutam olsun bıraksa idin... Siyah beyaz resmini koklamaktan yoruldum Sanma ki hep miskindi, kurulmuş yaydı gönül Zaman zaman kabardı, taşmaktan caydı gönül Sensiz bir gün gülmeyi ihanet saydı gönül Her duyguyu içimde saklamaktan yoruldum Alibaba yaşarken bu amansız firkatı Toplanırken yüzümde çizgilerin her katı Dileğim, gün doğmadan üstüme çöksün çatı Her sabah yastığını yoklamaktan yoruldum / // /// DOST KATKISI.......TEŞEKKÜRLERİMLE.......... Allah’ıma sığındım, mahşere kaldı öcüm Ne boynum eğri benim, ne sırtımda hörgücüm... Vazgeçtim direnmekten, artık yetmiyor gücüm Yokuş aşağı bile, teklemekten yoruldum..................Ahmet ÇITAK (mirim) |
şiir öyle güzel ki
sayfaya bir kucak gül bırakıyorum
kaleminiz susmasın inşallah