Kimler eğmiş yüzünü benim gonca gülümün
Karalara bürünmüş gözünün aydınlığı
Varlığı dermanıdır naçar dertli halimin
Cihanda bir tanedir onun has kadınlığı


Bulutlar çöreklenmiş ay parçası yüzüne
Ha yağdı ha yağacak havası nemli nemli
Keder öyle işlemiş ahu ceylan gözüne
Yüreğinde hüzün var bakışları sitemli


Kimler neler demiş de düşmüş kedere gama
Hayatımın ışığı tan yerinde güneşim
Yarı buçuk ömrümü ikmal eyleyen tama
Bütün ömrüm boyunca aradığım ruh eşim


Onu üzgün bilince ateş doluyor bağrım
Yangınlar yaşıyorum külden eser kalmıyor
Merak ve endişeyle azıyorken kalp ağrım
Lal oluyor benliğim dilden eser kalmıyor


Derdini paylaşmaya alamam ki yanıma
Uzaktayım ilinden kahır elimde kalan
Tutup da ellerinden saramam ki canıma
İmkansızlık ediyor garip ömrümü talan


Canımın has yoldaşı sevdiğim güzel kadın
Hüzün sana yakışmaz gül ki açılsın güller
Hazan ötede dursun bahardır senin adın
Dalında meşk eylesin her seherde bülbüller


Yüzünü döndür bana eğme başını yere
Seni ağlatan sebep yolunu bulamasın
İki kapılı handa yaşamınca bir kere
Kısacık anda bile bahtiyar olamasın