Ölümlü bir güdü olabilirdim
Belki de o şah imge peşine düştüğüm…
Şah damarımdan yakın:
Sevmemem olacak iş mi?
Mümkün olduğundan da çabuk
Akasya ağaçlarına tırmanmak isteyen iç sesim
Na’şı bir gölgeden ibaret o su sesi
Latif bir rüzgârın da sür git hegemonyası
Aşkı ihlal ve imha eden hangi su doku ise
Kaybolduğuma da kani olmasın hani hiç kimse.

Billur sesinde yalnızlığın
Ben hepten tanıştım nice insan yüklü kimsesizlikle.
Herkes gibiyim…
Benzemem mümkün mü azizim?
Latife ettim işte matemin beş geçtiği
Bir saat diliminde:
Belki gecenin üçü belki hiç biri
Ahkâmlara da pabuç bırakmam hani
Hele ki içim dışım bir ise
Hem Allah’ın bildiğini senden saklamak niye?

Feryadım t/aşkın suların
Aşkım ise balta girmemiş sırların
Gölgesine serilse kime ne kime ne?
Hatta sana ne, azizim?
Ben seni kendimden çok sevdimse.

Lügati olmayan bir aşk bu
Elbet kalemin kıblesinde kesişti yolumuz
Ben ki seyyah bir imge
Senden yana telaşım da sonlandı hani
Gitmelerde kalsaydı keşke bu aşk ve maruzatım.

Bir dilemma ve bir silah sesi:
Hangi kurşundu bilediğim sözcüklerime düşen nazar?
Hangi sunumdu söyle?
Senle ya da sensiz sahi yazar mı kalem?
Fermanım devinimi olmayan bir müsvedde
Hangi iklimsen
Ve neden mi sevdiysem
Kime ne?
Bir atar damar…
Kimine göre yüreğim devasa bir radar…
Aşkı kürer ve karar
Kararım da karardır hani:
Ölmekten betermiş sensiz yazılan her şiir
Nazarında denk düştüğüm ölü bir iklimse…

İyi de yaşamadığım sensiz bu denli mi aşikâr?
Rütbemi giyindim de geldim
Çıktım er meydanına
Minnet de etmedim kimselere
Hele ki ölümü de elimden olan nefsime
Son nefesimi verene kadar bil ki…
Elbet söylemeyeceğim çok şey nasıl da farazi
Gözlerimde yaşayan sevgiyi görmedin belli ki.