15
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
1239
Okunma

bir sen vardın
yüreğimin türbülansında
bodrumunda terasında
bir sen vardın
o gülen leblerin
benimse ezberimde gözlerin
an be an özlediğim
yollarını gözlediğim
üzsen de beni zaman zaman
yine tükenmedi sana sevdam
bir sen vardın
benimse yorgun saatlerim
ve de gün ışığı görmeyen izbelerim
bütün olumsuzluklara inat
severdim hayal kurmayı
düş görmeyi severdim
bazen seni anımsamayı
bazen de oturup ağlamayı
bir sen vardın
benimse umutlarım vardı
ne zaman ki onları ütopya sandın
işte o zaman sana geç kaldığımı anladım
anladım ama
bunu şu gönlüme anlatamadım