DAİMİ BİR İŞGALMI

Emeği kutsayan yürekler.
Canlı doysun diye,
yollara düştüler.
Haklar ve halklar,
için can verdiler.

Kayalarda yankılanan,
silah sesleriyle
Sonsuzluğa yürüyenler.
Dağları abide bildiler.  

Metristen, Mamağa,
Geldiler son durağa
Ankaranın ortasında.
Mekezi yerde üç ağaç üçü darda.
Canları alındı bu yolda.

Sonra sokak ortalarında,
Barikatlar arkasında
Yoldaşlar düştü yolların ortasında.
Bir kıvamına getirdiler,
Maraşta canları yere serdiler.
Çorumda devrimciler direniş gösterdiler.
Yukarı çıkıp aşağı indirdiler.
Sonra o caniler iktidara geldiler.

Diyarbakır zındanlarında.
Köpek barınaklarında,
İşkence tezgahlarında yiğitler.
Mahkemesine, savıcısına Korku saldılar
Üç kibritle karanlıkları çatlatıp barikatları yaktılar .


Sonra Pir Sulatan adına.
Sivasın ortasında.
Nefesler söylendi
Madımak meydanında.
Ve bir cuma namazında.
Benzin dolu bidonunda
Ateşe ortasında kaldılar.
Sanatçılar yazarlar ozanlar.
Gökyüzüne alevler yükseldi,
Yüksekler yere indi.
Aydınlıklar karanlığa döndü.
Otuz üç can özgürlüğe yürüdü,
Canlar verildi Hasret’inde
Devletin gözünün önünde.

Servete, saraya köle olanlar.
İnsanlığa, emeğe düşman oldular.
Özgürlüğe, hukuka cana,
Canlıya düşmanlar.
Ormanıları kesip doğayı sattılar.

Altı Mayıs dokuzyüz yetmişikide.
Bu gün Altı Mayıs ikibin yırmide.
Hala o gerici zihniyet iktidar üstünde.
Atamadık onları o yerde.
Daimi bir işgalmı var bu seferde. ?

6 Mayıs 2020 Berlin Ali Koçak