ZEYNEP DELİBALTA’NIN ANISINA

Nükteli bir söz söyliyecekmiş gibi
Durur karşımda.
Gülen bakışlarda dondu hayat.
Duvarlara süs
Taşlara can veren eller durdu.
Meçli saçları rüzgarda
Birdaha dalgalanmıyacak.
Renga renk şalına sarılamıyacak.
Gülen gözleri kapandı.
Bir daha bizi göremiyecek.

Hak arayışında
Adaleti sorgulayışında
Kadınsı duruşunda
Kararlılığı vardı.
Kararlılığı bakışlarında dondu.
Yontu taşlarına dokundu.
Taşları seven gözler.
Bir daha bizi göremiyecekler.

Adına delibalta dediler.
O hiç bir fidana kıymadı.
Ayakta olan kurumuş ağacıda kesmedi.
Koca şehirde doğayla yaşadı.
Kuşu kurdu kayayı toprağı sevdi.
Güle fidana su verdi.
Can verdi eliyle, sevgisiyle.
Gülen gözleriyle.
Yıldızlara baktı evereni saman yolunu
Seyretti gecenin mehtabında.
Şimdi o gözler semada gezecek.
Ve bir daha bizi göremiyecek.
Seni yüreğimize gömeceğiz.
Uğurlar olsun.
Dünyanın Delibaltası Zeynep.

20 Aralık 2017 Berlin Ali Koçak