bu böyle gitmez yüreğim delik deşik
bu böyle gitmez bildiğin kevgir.
bu böyle gitmez kırdın tüm ümitlerimi,
artık gelsen de bir, gelmesen de bir
insanlardan uzak kalmamın sebebi bu işte
halleri bir ayrı olmuş, dilleri bir ayrı çalar.
bende bunu anlayamıyorum, bırakın yüzünüzü boyamayı
üzmeyin, sözünüz makyajsız olsun,uğraşmayın insanlarla....
ümitsizlik kurutur insanın ciğerini
öyle bir dirilişle gel ki bana
bu şehirde hayat bulsun
sende dirilsin.
maalesef,
ne sevgilerin yeri belli, ne gerçek sevmelerin
sevgiler kaybetti ruhunu, yara öylesine derin
sessizce gideceğim baharın serinliğinde
gideceğim billur sular berrak pınarlar ülkesine
billurdan saraylarda kalp aynası avizeler
sessizce gideceğim ışıl ışıl huzmelerle
ey sevgili
sana armağanım olsun iki çift lafım
ruhuna hitap etsem birkaç cümleyle
yaşamak mı anlamsız ruhsuz mu hayatım?
bu hayat bu kavgayla gider mi böyle?
sevda dediğin o nehirin boğdu çağlaması
ne garip ki hiç geçmedi kulak çınlaması
yağmur damlaları gibi birikmiş anılarım
birikmiş damlalarım var, sahipsiz sevdası
neden her sözüme diklenir durursun
kalbine bir sancı oturur bir gün
bir gün yokluğumu arar durursun
yüreğimden kayıp gittiğin gün
ardından koştuklarımız var, bir gün geride kalacak
heveslenmek mi Dünya’ya, her sevda toprak olacak
artık bir yol ayrımındayız ne çıkar sensiz olsam?
değil mi ki bir gurbetin tarlasında çiftçiyiz
kurusam, sonbahar yaprakları gibi sararıp solsam
cürmüm kadar yer tutarım mezarlıkta bekçiyiz.
#yusuf