2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
588
Okunma
Varlığın en büyük sınavmış meğer yokluğuna
Helva dağıtılmadı bu sefer,
Ölünün hatırına
Ne cenaze arabası,
Ne de bir dua..
Çürümüş ruhunu
Fırlattı gencecik bedeni yalnızlığa
Yetmedi gücü
Yokluğunu aydınlatmaya
Dört duvarı maviye boyayıp
Gökyüzü ilan etiler ona.
Ne pencere,
Ne kapı..
Arkadaşı oldu en büyük korkuları
Uykusu oldu en büyük acıları
Yiyerek hayatta kaldı
Bu nefesin ona bıraktığı tüm sınav kağıtlarını
Hapsetti umudunu akciğerlerine
Tek dumanda öldürdü sonra geçmişini
Ruhunu yakıp ısıttı kendini
Sonra da yorgan yaptı küllerini bedenine
Bir çocuk ve ısrarı
Vardı zehirli, nefes dolu tüm balonlarda
Ne patlatmaya kıyabildi o balonları,
Ne de eline alabilecek kadar cesaret buldu kendinde.
5.0
100% (8)