DELLENME GÖNÜL (681)

Canın ne isterse git sen onu yap.
Böyle karşı gelip dellenme gönül.
Kırarak bir kalbi düşürme bitap.
Doğruları bilip dellenme gönül.

Serzenişimiz var dilde sözümüz.
Boş yere prim yok sevgi özümüz.
Canlar sıkılmasın gülsün yüzümüz.
Sebepsizce solup dellenme gönül.

Ayrı bir yol ora, nere gidersin.
Bilmez misin cana sitem edersin.
Önceye sonraya kin mi güdersin.
Geçmişini silip dellenme gönül.

Doğru yol hangisi bilmez misin sen.
Gözlerdeki yaşı silmez misin sen.
Gel sözüne karşı gelmez misin sen.
Yad ellerde kalıp dellenme gönül.

Kalpler senin ile severmiş yari.
He mi sever he mi övermiş yari.
Olman gerekmez mi sevgi diyarı.
Boş hayale dalıp dellenme gönül.

Bu nasıl bir gidiş yüreği sallar.
Ağaçlar kurumuş kırılmış dallar.
Günden güne düşer kötüye hallar.
Öylesine gülüp dellenme gönül.

Budur Zayi Ozan tükenmez yollar.
Hayal dünyasında görünmez hallar.
Gel kucakla desek sarar mı kollar.
İçten içe dolup dellenme gönül.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 01/05/2020 Cuma
Yayın : 02/05/2020 Ctsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1297362/