beni bağışla !
ahdımı
yüreğimin içinde sessizce söylerken
öne eğdiğim başım için
ve de ki ;

sevda yükünden bükülmeyen beden kendini tanımaz, sevemez
içinde kanayan bir yaranın sebebini bilemez ...
nicedir anlatılan bir masaldadır gözleri uzun yolculuklara hazır
belli ki dönmeyecektir, belli ki son nefesi( m)dir alıp götürdüğü

şimdi kimseler duymak istemez kendi eleminden öte bir çığlığı
oysa kocaman bir boşlukta kaybolmuştur bile sesinin buğusu
içi derin bir yakarışa sarılır kollarındaki son derman
avuç içlerinde biriken çığ’dır, dağlar küçülür acının heybetinden
kimseler yetişemez ırmağın öfkesine, alnındaki çizgilerden yol süren...

şimdi uzakta bir yol var yarından yakın
dünden öncesine verilmiş bir sözün arka yüzünde, tarihi tarifinden belirsiz...
kalmak ister ki gönül, gitmek mecburi
sevmek ister gönül uçsuz bucaksız, sınırsız ,sığınmasız en çıplak cümlelerde
ve yine de ezer geçer bendini...

kendi çıkmazlarından sancılar doğuran bir kader, her güne yeniden teslimdir
onun ödünç ömründe taşıdığı her keder, soluğunca ödediği bedeldir ...





YILDIZ






Dizelerimi güne taşıyan seçki kuruluna ,okuyan ,yorumlayan tüm şiir dostlarına çok teşekkür ederim...