Zamanın bilmem hangi köşesindeyim bugün
Buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları
Ağlamışlığın ve gözyaşlarının üstüne
Sana bu mektubu yazıyorum
Varlığını yokluğunla özdeşleştirerek

Seni düsündükçe
Zamansız yağmurlar yağıyor gözlerimden
Içimde dinmeyen fırtınalar başlıyor esmeye
Kaybolup geçen zaman
Benden senide alıp gidiyor uzaklara
Bu bilmediğim bir yanlızlıkta değil hani

Tam beni tamamlayacağını düşünürken
Sonu yok, ışığı yok bir yolda
Issız,sessiz kaldı sevdam
Gittin sen....
Bana bıraktığın
Ve içimde kalan
Kalp ağrılarım, baş ağrılarım
Gece yarılarında sebebsiz haykırışlarım
Alıştırmaya çalışıyorum yüreğimi yokluğuna
Ama inandıramıyorum ki yüreğime

Sen gittin
Hepten yanlız kaldım
Seni özlerken artık
Seni özlemenin özlemini çekiyorum
Bunca yaşanan herşey yalansa eğer
Bu yalanları dahi özlüyorum
Seni sevmedim diyorum
Ama doğru degil ki
Seni senden çok
Kendimden daha çok seviyorum

Giderken umutlarımı,
Hayallerimide aldın benden
Bana ne kaldıki sensizlikten başka
Senin yanlızlığınla birlikteyim
Senin yüreğinle yüreğim
Rüzgarda hasretinle esiyorum
Yağmurda gözyaşlarınla ıslanıyorum
Sensizliğe senle savruluyorum
Seni senle yaşıyorum ben

Biliyorum sen
Gözlerimde arıyorsun kendini
Ama sen kalbimdesin
Beni anlamanı beklemiyorum senden
Anlıyamazsında zaten
Gözlerim gözlerine hasretken
Sensizliğin, yanlızlığın öyküsü yüreğimde
Binbir parçalara bölünmüş haldeyim
Yıllara bölüyorum geceleri, bitmiyorlar
Neden böyle sensiz geçiyor zamanlar