1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
706
Okunma
Kör bir gecede
Yine yalnızlığımla başbaşayım
Duvarlar soğuk odam karanlık
Dışarıda hafif bir yağmur çiseliyor
Aynı gözlerim gibi ağlıyor
Düşündümde..
Şu hayatta birgün
Kendim için yaşamamışım
Delice bir mutlulukla gülemedim sevinçle
Bir çocuk saflığında ağlayamadım nedensiz
Birgün yürüyemedim yağmurda amaçsız
Yüreğimdekileri sakladım habersiz
Çok geç anladım kendimi unuttuğumu
Başkaları için kahrolduğumu
Oradan oraya savrulduğumu
Hayat denen karmaşanın içinde kaybolduğumu
Herkes için varken kendim için olmadığımı
En son yıkılarak ANLADIM
Gül Şairane
5.0
100% (5)
Cevap Yaz