Men ettin parklarda nefes almaktan
Bizi evimize tıktın korona.
Konuk olup, haftalarca kalmaktan
Ne ar ettin ne de bıktın korona.

Ne Cumayı ne bayramı kıldırdın,
Sağımızdan, solumuzdan saldırdın,
Hazan gibi, yüzümüzü soldurdun
Aşımıza limon sıktın korona.

Demem o ki, işimizi bitirdin
Büsbütün dünyayı dize getirdin,
Eşimizi- dostumuzu yitirdin,
Hep sen karşımıza çıktın korona.

İpekten, atlastan giysiler giyen,
Büsbütün dünyayı sömürüp, yiyen,
Hani, kendisine ’Süper Güç’ diyen
Nice yıkılmazı yıktın korona.

Önüne gelene hep korku saçtın,
Ne kafiri ne de mümini seçtin,
Gezginlikte Turist Ömer’i geçtin
Bir baştan bir başa aktın korona.

Nicesini ettin mevki- makamdan,
Yanık Ozan, alınma ha şakamdan,
Bilmem, neden düşmüyorsun yakamdan
Bana abayı mı yaktın korona?
Nisan 2020 Sakarya
Muhammet AVCI