0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
421
Okunma
BİR GÜN
Bir gün,
Herkesin her şeyden yorulduğu zaman
Usulca ve yine gel.
Çağrılmadan ve haber vermeden
Gidişin gibi olsun mümkünse
Mesela, mevsim sonbahar iken takvimlerde
Sararmış yapraklar omuzlarımda birikirken
Öylece sessizce yine gel.
Hiç konuşmadan ağır ağır yürüyelim birlikte
Bir gazete parçasıyla temizlediğim bankta,
Ya da insanların ilkbaharlarını unuttuğu parkta
Oturalım yan yana kırık dökük anılarla
Arada gözlerinin gülümseyişinden sun
Ben, hiç tamamlanmayacak şiirime
Bir satır daha düşeyim gözlerinden
Bir avuç yemi birlikte atalım güvercinlere
Ayrıklığımızın bir tek ortak yanı bu olsun
Bir gün,
Herkesin her şeyden yorulduğu zaman
Yorulmaktan yorgun
Düşlerime,
Dilime,
Sesime,
Tenime,
Usulca ve yine gel.
06/2015 MANİSA
5.0
100% (1)
