Çabalarımız ne için, niye çabalarız ki bizler,
O sıralardan boşa mı geçtik, boşuna mı okul,
Şimdi kırılan gönülle baş başa, olgun halde,
Ne bir yar nefesi var, ne feryadını işiten kul…

Rüzgâr ırgaladı dalları, düşen yaprağı gör,
Sararmış uçlarla, koca bir mevsimi devirdi,
Onun hayat çizgisi belli başlı, yaşamda bizi,
Gün-güneş değil, aşkın fırtınaları kemirdi…

Kanun yok namına, kuş bile uçar göğe doğru,
Katı yürekli olmamalısın, daralmasın salıver,
Kürek kemiği arasına sıkıştırma ferah tut onu,
Kalbini sıkıştırma yerinde, bazen aşka dalı ver…

Aşk istediğini almaz, dil dudağa değmeden,
Olgun tatlı meyveler, yanaktaki gamzeler,
Göz kırpacak zaman kalmasa bile bu aşktır,
Bekleyecektir hayattan, bir el ele gezmeler…

Kıyısındayız hayatın, ya çok geç, ya yarın,
Yıldızlar da sönecek, güneşin olmayacak,
Ne bir kara bulut çökecek, ne yağmur sesi,
Veda zamanı gelecek, gün hiç doğmayacak…

Aşkta bir dönüşü olmayan yoldur bilirsek,
Başlar ve devam eder, tükenmez kaygılar,
Sevgiler boşadır, aşklar boşa, emekse sıfır,
Elinde kalan sadece, örselenmiş duygular…

Veysel Kimene

Sevda Şairi

(Kemal Yenice)