ÇOCUK KALSAYDIK

Keşke hep cocuk kalsaydik
Dilimizde sarkilar olsaydi
Minik kalplerimizde sevgi
Bahari koklasaydik
İçre icre
Cemreyi cekseydik icimize
Doya doya
Hep cocuksu sevinclerimiz kalsaydi
Gamzeli yanaklarımızda
Hic büyümeseydik
Aşık olmasaydik mesela
Bu kadar kırıp döker miydik acaba
Geriye bizden bir sey kalirdi
Hic olmazsa
Hic büyümeseydik keşke
Severdik o zaman
Dogayi,insani, hayvanı
Zarar vermezdik böyle
Nefes aldığımız hicbir şeye
Hicbir güzelliğe
Tüfek icat oldu ,mertlik bozuldu
Çocuklar büyük oldu, dostluk bozuldu
Sevgiyle, doğayla, aşkla
Kıymetin de bir önemi kalmadi
Emeğin de
Göze göz
Dişe diş
Kıyasiya bir mücadele
Ne kazananı belli ne kaybedeni
Yerli yersiz çesmekeş bir devsirme
Güçlülerin güçsüzleri ezip gectiği
Dünya hep çocuk kalsaydi keşke
Kanat cirpsaydin
Sevgiye,güzelliğe ve de iyiye
Hep cocuk kalsaydık keşke

PINAR DOLUDENİZ