Kimsesizlik zor bir zanaat arkadaş
Hele yanında "kimseler" varken zanaatkar olmak
Baban pencereleri örterken ihtilal puntolu gazetelerle
Annenin koynunda geceye sığınmak
Zor zanaat sokaklarda ip atlayan pembe pabuçlu çocukların minik kahkalarina uzak kalmak
Kimsesizlik;zor bir zanaat arkadaş
İstemediğin bir dünyaya evrilirken
Bir bez bebek sahibi olamadan kadın olmak
Yasayamadigın çocukluğuna özlem inşa ederken
Anadan olmak babadan olmak kardeşten olmak
Yalnızlık zor bir zanaat arkadaş
Daha zoru;tanıdık suretler arasında tanınmamak
Hayatın okulunda takdir alsanda
sınıfta kalmak
Suretine bakan gözler tarafından fark edilmeden
Hayallerine basarak yükselen insanlara arkadan bakmak
Ve daha zoru
Küçük bir kız çocuğunun büyük haykırışlarını kibirle kapanmış kulaklara duyuramamak.
Ve yuvandan koparılıp düştüğün dehlizde
Yediğin ekmekten güldüğün neşenden içtiğin sudan olmak
Yaşıtların mutlu evliliklerini anlatırken iğrenç kahkalarla
Aldatılmak asagilanmak boşanmak
Gelin çıktığın evin yüzüne Kapanmasi nedir bilmezsin arkadaş
Sığınma evlerinde düşkün sokak kevaşeleri tarafından zulme uğramak
Tanımadığın sokaklarda pembe topuklu pabuç giyemeyen ayaklarınla bilinmeyen adımlar atmak
Sonunda ne olduğunu bilmedigin yolllarda
Kırılarak kalbinin düşlerinden,yalnızlık kafilesine katılmak
Sonra başını kaldırdığında bu köhnemiş düzenin aşağılık kölelerine
Asi ilan edilip suçlanmak
Sen "parası olmayan bir kadının en büyük yenilgisi nedir bilirmisin?
Dul kalmak
Çocukluğunda atamadigin kahkahanla
Orospu ilan edilip iftiraya uğramak
Hayali ressam olmak olan bir kız çocuğunun
Parmaklarında çizilir oyunları hiç çalınmamış bir gezegen mavi tonlarında boyanarak
Onların giybetle kurduğu dünyayı
Tek bir fırça darbesiyle başlarına yıkmak
Peki sen tüm bunlara rağmen savaşmak nedir bilir misin
Bitti dedikleri yerde başlamak
Yürüyemez dedikleri etaplarda koşmak
Artık yuvası olmaz dedikleri zamanlarda
Yuva sahibi olmak
Tomurcuğu filizlenmez dediklerinde
Bir çocuk doğurmak
seni karalayanlar birer birer yıkılırken
Anne olmak
Ve onlar
Ne kadar kazanmış sansalar da kendilerini
Ayakta kalarak yenebilirsin onları ancak
Yalnızlık ; yalnızlığını giderebilecek kadar yoğun ise çokluğunu yalnız kalanlara bırak
Benim hiç oyuncağım olmadı
Ancak oğlumun kendisini çok seven bir annesi
Ve pencereleri asla gazetelerin üçüncü sayfalariyla kapatmayan bir babası var
Ki babası gozlerimde yaşatıyor yarım kalmış çocukluğumu
Allah’ı var
Ve katlime ferman okuyanlar dinleyin

Ben Bir kadınım
Ve siz beni yıkmaya çalışirken
Ben Allah’a sığındım
......