Derelerden akan coşkun sel gibi,
Al beni de götür gittiğin yere.
Yükseklerden esen serin yel gibi,
Al beni de götür gittiğin yere.

Kerem Aslı’sına nasıl yandıysa
Mecnun Leyla’sını nice andıysa
Züleyha Yusuf’u köle sandıysa,
Al beni de götür gittiğin yere.

Kırlangıçlar uçtu bekliyor avcı
Bu dava Hak için biliyor savcı
Ateşi yakmaya geliyor kavcı,
Al beni de götür gittiğin yere.

Coşkun su misali akayım dedim
Senin şu haline bakayım dedim
Bir pula dünyayı yakayım dedim,
Al beni de götür gittiğin yere.

Çöllerde kalmışım bakarım taşa
Közü tutmak için bulunmaz maşa
Söylediğim söze desem de haşa,
Al beni de götür gittiğin yere.

Görmüyor bir kere o kara gözün
Beni deli eder senin son sözün
Seninde dünyada gülecek yüzün,
Al beni de götür gittiğin yere.

DOĞANAY’ım gençlik elden gidiyor
Durmadan konuşan sorun ne diyor
Gelip geçen herkes selam ediyor,
Al beni de götür gittiğin yere.

Kemal DOĞANAY

Şiirimi Günün Şiirine layık gören Seçki Kuruluna ve
Yorum yapan değerli şair arkadaşlara TEŞEKKÜRLERİMİ sunarım!