son yaptığım tablolardan biri


Papatya falı gibi seviyor sevmiyor
Övünmek insanın doğasında var
Palavra övgüler hoşunamı gidiyor
Övünmek insanın mayasında var.

Sen yolcu ben yolcu bellidir sonu
Ne kadar zayıf ah zavallı insanoğlu
Saklanır durur hep görmez doğruyu
Övünmek insanın hamurunda var.

İnleriz, ağlarız nerede öz güven
Duygular kopuk düşünceler ören
İçimizi kemirir amansız kangren
Övgüyü aramanın ne anlamı var.

Yalnızca layık olana hürmet edin
Yalan sözü dolayana dikkat edin
Hat safayı aşmışsa çekilip gidin
Gönlünü avutmanın ne anlamı var.

Bilmem ne olmaktır senin gayen
Maksadını aşma kaymasın eksen
Mütevazılık hak getire bu ne alelen
Övgüler beklemenin ne anlamı var.

Demiri döven usta bilir ne eğilir
Yalancı hasta hekim görse iyileşir
Beklentiler hep yaralar derinleşir
Yalanlara sığınmanın ne anlamı var.

Bana atılan taşlarla duvar örmedim
Renklendirdim onları yollara dizdim
Geçen geçer geçmeyene ne dedim
Övünmek hayatın kanununda var...



Mustafa Yaman
12 nisan 2020