1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
456
Okunma
GÜLÜŞÜN
Salkım saçak sarkardı saçların,
Omuzlarının üstüne.
Bukle olmuş zülüflerin,
Sallanırdı rüzgâr estikçe...
Bakışların;
Saklanırdı bazen,
Kahverengine çalan,
Gözlüklerin ardına.
Çok cömertti gülüşün,
Sen, çok farkında olmasan da...
Belki,
Biraz da yakışırdı gençliğine.
Hiç rastlamadım,
İşveli hareketlerine.
Hayrandım hep
Olanca gençliğine rağmen
Ciddiyetine...
Bir tanem!
Sana daha ne desem?
Seni nasıl betimlesem?
Kifayet etmez derdime,
Söylenecek hiçbir kelime.
Biliyorum; aşk acısına artık,
Tabipler de
Yazmıyormuş reçete...
Salih KOÇ
30 Eylül 2017 / İstanbul
5.0
100% (1)
Cevap Yaz