Yapmayapma... binbir güçlükle kurduğumuz köprüleri bir bir yıkma ellerinle beni sana getirecek yolları yetim bırakma onca fırtına onca savaş onca yıkımdan kurtulurum inan bana ama bir kuşkulu bakış olursa gözlerinde işte o an yıkılır başıma tüm dünya yapma... direndim her şeye açlığa susuzluğa dudaklarından ayrı düşen tenimin kuruluğuna bile hatta sensiz geçirdiğim her dakika kükredi durdu ensemde ölüm ben yine tutundum senin aşkına ama akarsa gözlerinden tek bir damla yaş ondan önce ben düşerim toprağa yapma... unutmadım yolum yolun oldu hep dikenlerini bile sensin diye aldım koynuma söndürdü tüm yıldızlarını bir bir gece bir senin gözlerinle yetti çıkarttım karanlıkları aydınlığa ama en küçük zerrene sızarsa bir acaba silinip giderim ben dünyadan yaşayamam asla yapma... çalıntı umutlarla yaratmadım sevgimi artık anla insanı zaaflarla donatmadım ki hislerimi bu duygu benden geçer sanma sana gelen bu yol alacak canımı bilirim yine de sözüm söz inan son nefesimi vermeden yeniden alacağım seni kollarıma inan bana... |
Nefes almanın tek anlamını hislerinizde buldum. En güçlü sizsiniz artık.
Not: son cümleyi tekrar okumanızi rica edecegim. Bir harf uymayacak yamaçta duruyor.
Teşekkürler.