Nede güzeldi çocukluk yıllarımız
Çelik çomak oynar ip atlardık
Kimse kimseyi kırmazdı
Derken köşe kapmaca

Yakar top uzun eşşek oynardık
Zaman öyle çabuk geçerdiki
neyimiz varsa paylaşırdık
Ozamanlar ne ara büyüdük

çocukluk yıllarımızda dostluk
vardı hepimiz kardeştik
Art niyet ihanet nedir bilmezdik
En doğrusu güven vardı ozamanlar

Kapı önlerinde içilen ikindi çayları kahveleri vardı
sokakta oturan hoş sohpet eden
Teyzeler

Uzaktan duyulurdu bozacının sesi
Şam tatlı dondurma satan amcalar görünürdü sokak başında
çocuklar bir çırpıda sarardı cevrelerini

Kapıya çerçiler gelirdi teyzeler iğne iplik ihtiyaç neyse onu alırdı
Sonra bohçacılar gelirdi hanim
çeyizlerim var carşaflarım var

güzel kızımıza alın hanımlar der
30 liralık çeyizi 10 liraya bırakıp
Giderlerdi şenlik olurdu her yer
Genç kızlarda oğlanlarda utanma olurdu

Herşeye karışmaz büyüklerin yanında
konuşmazlardı edeb irfan vardı
Nede güzeldi o çocukluk
Yıllarımız
Bazan özlüyorum hiç büyümeseydik diyorum