Gitme,
Bil ki görememişsem seni,
Yüreğim bir hiç,
Buza keser bedenim,
Bil ki ben Sonbaharım.

Görememişsem sizi o sabah,
sizi etrafa, herkese,
Hiç tereddütsüz sorarım.

Ya o gün yoksan ya!
Titrer ellerim,
Çakılı kalırım o yere/yerlere,
Yine buza keser bedenim,
Kalkamam,
Kalkarsam kayar giderim,

Beni alıp kurtardığın o kayıplara.
Varma yapacaklarıma,
Görevli olduğum mekana,
Sorumlu olduğum “mecburi iskana”
Kırılır boynum tutamam,
Ha düştü düşecek,
Umurumda olmaz varlığı bedenimin
Sensiz, yoksun ya o mekanlarda,
Zira ben kaskatıyım,
O an Sonbaharım.
Bilesin…

Geriye dönersen,
Bana gelirsen,
Yumuşar buza kesilmiş bedenim,
Çözülür buzlarım,
Erkene boy verir kardelenlerim,
Uyanır balıklarım, envai çeşit çiçek- böceklerim kış uykusundan.
Alır doğal ahengini yeşilliklerim.
Safça,
ve berrakça açılırım.
Güneşim yatay ışıklarını dikleştirir.
Ben ilkbaharım o vakit.

Bil ki kırılmıştır bedenimdeki bozlu kilit
Siz fark ettirirseniz döndüğünüzü..
Anladın,
İlkbahar, Yaz bana daha çok olur yakın.
Bilesin..