Bir gülü olmalı insanın
bahar kokulu, anne kokulu

Yapmacıklık, iki yüzlülük dahi nedir bilmeyen,
samimi bir gülü olmalı
Kokusu gönlüne dokunan…

Hayat adına bir nebze umudun dahi kalmadığı bu alemde,
Dikenlerinde yaşam bulduğu
bir gülü olmalı insanın

Her gün özlemini doya doya koklayabileceği
Kayıp yanlarını bulduğu,
gönül açlığını doyurduğu,
Uçurumun kenarındayken bile
dikenine tutunduğu
bir gülü olmalı

Yanındayken bile hasret çekmeli,
çocukça sevmeli
Evet bir gülü olmalı insanın
hem de siyah bir gülü
Ömrünü seninle tamamlamaya
ant içtiği,
senden gayrısına körlüğü seçtiği,
Sende kendini ekip,
kendini biçtiği siyah bir gülü olmalı
Yüreği, ekildiği toprağından
başka bir yerde yeşermeyen

Hem değil miydi siyah,
sana ait olmayan her ruhun
üzerine attığın ince bir çizgi
Aynen öyle de başka hayatların
üzerine çekilmiş teslimiyet perdesi

Siyah bir gülü olmalı insanın,
karamsar düşüncelerin değil
Masumluğunu kaybetmemiş,
her yanlışa kızıpta çekip gitmeyen
Anne yüreğindeki evlat gibi,
yarınlarını sensiz
düşünemediği bir gülü olmalı

Bir gülü olmalı insanın
olur olmaz sancılarını dindirdiği,
Gamzesine gömülmek isteyeceğin
gül gibi bir gülü olmalı…