SENSİZİM ARTIK
Titreyişlerdeyim ey sevgili
Beni bana mahkum ettiğinden bu yana,
Dayanılmaz acıların beşiğindeyim
Sallanıyorum çıldırasıya!
Senden bana hatıra
Yakıp kavuran bir kokun var;
Oysa…
Neler yaşadık koca yüreklim
Sen bende ben sende
Ölüme kadar saklıydık.
Aşk fısıldaşmalarımız bitmezdi
Yüreğimizde çocuk sevinçleri haykırırdı
Dudaklarımız mühürlüydü,
Ama…
Şimdi yoksun
Bu acımasız hatıralarla bırakıyorsun
Öldürürcesine!
Söyle ey sevgili
Varlığınla yaşayan bu beden
Yokluğunda küle dönmez mi?
Küllerim gün olup yüreğine
Ateş olup düşmez mi?
Anla artık ey sevgili!
Bu küçük çocuk senin fidanın
Sen suyu,toprağı,güneşisin
Sen olmadan yaşar mı?
Bu beden bir başkasını ister mi?
Senle dolu küçük yüreğim
Başka yolcuya han olur mu?
Sen bunları nereden bileceksin
Bu son ey sevgili!
Sana yazdığım şiirlerde
İnatla seni çağrıştıran cümlelere de son
Hepsine lanet olsun!..
Bu kalem artık burada tükenecek
Sen her şeydin
Sana veda edip gidiyorum
Sessizliğimin çığlıklarında
Ama…
Yüreğime açtığın yaranın
Gözümden akan yaşların vebali boynunda olsun
Ahımı aldın ey sevgili
Şimdi…
Git yolun açık olsun
GÜLEYCAN