Mevsimsiz bir yaftanın hüznünü b/içiyorum:
Doğurgan yeminlerinde yeryüzünün
Şelale misali akan mısralarda
İçimi serdiğim Rabbime söylemimle
Âşık sıfatına sarındığım
Yerli yersiz her günde yıkılsa da bentlerim
Maviden ibaret sevdiğim yenilgilerim
Ve işte mahlasım aşk:
Yüreğim kıvanç
Mevsimi ne sen sor ne ben söyleyeyim, azizim.

Fıtratıma sarındığım beyhude bir gece
Özlemin kaçan iplikleri
Kimince hüzün kimince günce
Maviden ibarettir de Nisan tasım
Aşkla devinen mabedimde
Beylik bir nazire
Bir ömür içime kapandığım
Sevdiceğimin nezdinde
Taşlansın da duvarları yan çizen hayallerin.

Rahmetin devasa gölgesi
Üzerime düşen her hâlükârda aşkın haznesi
Bir kör şahinim
Bir kırık nokta
Kırılgan yüreğimle saf tuttuğum her köşe ve hece
Kördüğümüm bir ömür
Lütuf bildiğim şunca sevi yüklü aciz varlığım
Körelen ömre değil
Yandığım ömürce bilinsin de
Gelmedi asla kâfi.

Güruhlar savururken nidalarını
Toz kondurmam ben aşka
Matemin yüzü suyu hürmetine
Varsın kapıldığım bunca tasa eşlik etsin günüme
Ne açan gülün
Ne gümbürtüye giden dünün
Varsa yoksa
Kıyama durduğum
Salındığım kadar da s/avunduğum gizem
Ömrün secdesi varsa yoksa ektiğim
İnanç yüklü benlikte
Kavuşan iki yakam
Olsa olsa şiirin nezdinde.