Perdeleri yırtılmış ucube tiyatronun
Kaçıncı sahnesinden ilham almaktı derdin?
Dudağındaki her harf başlangıcıysa sonun
’Marifet sondan sonra temiz kalmaktı’, derdin...

Sağı solu devrilmiş karamsar sokakların
Parmak izleri kayıp sorgu cümleleriydin
Kimine göre gamdı ağaran şakakların
Kimine ölçülemez derece ileriydin

Yanık buğday teninde kahrını emzirirdi
Saçlarını salıp da seni mesteden şehir
Hüzün yürekte değil sanki seninle birdi
Ve kanlı aşığındı cana kasteden şehir

Kurulmuş saatlerin çatık kaşlı yüzüne
İz düşürüldüğünde sükuta haykırandın
Karışmışken aklının gecesi gündüzüne
Bir çığlıkta göğsünün kafesini kırandın

Terazisiz tartılmış efkarın omuzunda
İnkarı inkar edip ikrara yol tutandın
Bir nebze ışık deyip ömrünün otuzunda
Ateşin hayaliyle gönlünü avutandın
Söz kifayet etmiyor bu hikaye uzun da
Af dedin her duanda kötüyü unutandın...

H.