[ kalin
(İsmail Süklüm Gardaşım bir yorumunda bana Arif Hanım demiş)

Yaşın geçmiş kırkı gözlük tak artık
Köse görür gözün hanımsın dersin
Söndür cimri mumu ışık yak artık
Muhabbet ilerler canımsın dersin… Arif Baran (ARİFCE)

Arif Abim söyle,ne deyim sana.
Kapkara toprağa benimsin dersin.
Eline yaktığın kıpkızıl kına.
Aklınca bakınıp, tenimsin dersin... İsmail Süklüm

Yengemle muhabbet gayet derinde
Evinde barkında keyfin yerinde
Mercimek diyorsan zaten fırında
Aşka gelince sol yanımsın dersin….Arif Baran (ARİFCE)

Açığı görünce, gözün parlıyor.
Zor çıkan nefesin közü harlıyor.
Verdiğin ayaklar beni zorluyor.
Zağlanan hançere kınımsın dersin…. İsmail Süklüm

Ucuza kaçarak dilip doğrama
Uymadın yaptığım içten çağrıma
Kardeşim diyerek bastım bağrıma
Peşinden koşarsam fanımsın dersin…. Arif Baran (ARİFCE)

Her zaman büyüğe saygı duyarım.
Töreyi-yöreyi bilip uyarım.
Bilirsin seni de sevip sayarım.
O hasis gönlüne, sinimsin dersin.. İsmail Süklüm

Saygıdan eğilip dizini çöktün
Korkudan sütünü üstüne döktün
Karalarım sanıp perdeyi çektin
Geçmişten dostumsun anımsın dersin… Arif Baran (ARİFCE)

Sen benim ağamsın gönlünü üzmem.
Bağında izinsiz, dolanıp gezmem.
Evime kapanıp leğende yüzmem.
Bu kadar övgüye, kinimsin dersin... İsmail Süklüm

Meclisten dışarı atmam ferdini
Arifce söyledi olan derdini
Severim daima dostun merdini
Seherle doğacak tanımsın dersin
Muhabbet ehline canımsın dersin…Arif Baran (ARİFCE)

İsmail ram oldu senin diline.
Dostluklar bakidir böyle biline.
Üstelik kapılıp ilin gülüne.
Uğruna yandığım, hinimsin dersin.
Bedeni terkeden, tinimsin dersin... İsmail Süklüm