ODAM SEN; SEN DÜNYAM
O odalar
O koltuk
O hava
Sen olmuş gözlüyor
Hadi diyor
Hadi
Çık gel
Odalar ayağıma dolanıyor
Küçülüyorum küçülüyorum
Yanmış Kibrit çöpüyüm
Sığamıyorum koca koltuğa
Derinden çekiyorum havayı senli poyrazlı
Yağsan sana ıslanıyorum
Gürlesen senli çınlıyor kulaklarım
Essen boyun köküm sızlıyor
Hadi diyor
Hadi
Çık gel
Odam hücrem
Ben kapana kısılmış sarı kedi
Çıkamıyorum
Bu dermansız gecelerin bir sabahı
Sabahın şafağı
Şafağında sayısı
Unuttum saymayı
Silindi rakamlar
Yürüdü gitti izsiz
Toplayamadım çoçuk ellerimle
Koptu zincir
Ne dahil olabilirim
Ne yok
Hangi gecenin sabahı
Hangi sabahın gecesi
Zincire halka
Kırılmış kollarıma el
Kapanmış gözlerime fer
Hadi baştan sayalım
harfleri sayıları
Dizelim yeni baştan
Cümle cümle en çok da
Sevda türküleri yazalım
En baştan
Silgileri çalınmış
Bembeyaz düşlü sayfalara
Yazalım
Odam sen
Sen dünyam...
SİBEL KARAGÖZ