Ah dilsiz gecelerime hüznüyle
eşlik eden gözü yaşlı sevdiğim!
Bir tebessüm et,
Ki ruhumda can çekişen
solgun umutlarım yeşerip
huzuru tatsın,
Sol yanımı tarumar ederken
nefret yüklü bakışlarınla,
Yarım kalmış mısralarıma
huzursuzluklarını ekiyordun,
Ve kusarken tüm birikmişliklerimi
dolunayın yorgun omuzlarına,
İçimde kıvılcım saçan sevgi
sözcükleriyle yıldızların altında
kaçan uyku trenlerimi arıyordum,
Yitiksizliğimin adressizliğiyle çırpınırken
yaralı yüreğim,
Oysa ne de çok heba etti ömrünü
mutsuzluğun göz altında,
Kırık kalemime misafir olmuşken
iç dünyamı başıma yıkan
Ela gözlerin,
Gururunu ayaklar altında seren
virane bir Şairin hazin öyküsünü
andırıyordu mazisinde düş kırıkları
besleten faili meçhul sevdalarla,
Ve yalnızlığına aşk ekip efkar
demletirken Yüksekova’nın daracık
sokaklarında,
Rotasını kaybetmiş bir gemi misali
acılarını uçuruma sürüklüyordu..
Ama ne çare Dilba Hanım!
Merhemimi alıp vuslatı bıraktın
ya derbeder gönlüme,
Nefesim tükenene dek ismini
haykıracağım yitip giden sevda
kuşlarının kırık kanatlarına..