BU SABAH ZAMAN
Yusuf Yılmaz
Günaydın zaman.
Bu sabah hiç de hoş görünmüyorsun.
Çiçeklerinin kokusu kaybolmuş.
Bu yüzden,
Sevda, kimsenin aklına gelmiyor.
Şu güvercinlere yem veren sevimli dede nereye gitti?
Çocuklarımız ,öğretmenlerini arıyor.
Hürriyetin maviliği kızıla boyanmış.
Kimse kimsenin yüzüne bakamıyor.
İnsanlık yeni bir çağ mı arıyor?

Böldün seneleri sonsuzlarca dilim dilim...
Bana ayırdığın zaman az değil mi?
Bu sabah,
Açan güllerimi soldurdun.
Çok zalimsin.
Eğilip gölgemi tutamadan,
Güneşi benden kaçırdın.
Rüzgarların eserken serin serin,
Birden fırtına kopardın.
Her şeyimi darmadağın ettin.

Hele bu kara günler bir geçsin, ey zaman!
Göreceksin sana neler edeceğim.
Avare, divane gezeceğim.
Ne hüzünlü, ne tövbekar, ne isyankar olacağım.
O çağı ben kendi ellerimle yaratacağım.