Kâbe mahzunlaştı, duyulmaz sesi
Kesildi lebbeyk’ler, bekler herkesi
Hacerü’l-esved’in, dinmez matemi
Mescid-i nebevî, melekler ağlar..

Tavaf yapar kuşlar, Karardı sema
Say’da karıncalar, kalkar semaha
Kapattı mabetleri, virüs korana
Dayanmaz dağ taşlar, kâinat ağlar.

Hazreti Adem’den, Halilullah’a
Tüm peygamberler’den, Rasülullah’a
On beş asırdan, bu Kara sabaha
Zikirsiz kalmadı, mabetler ağlar.

Ayrı düşürdüler, gonca gülünden
Camiler namazsız, kaldı virüsten
Kopardılar kulu, ilâhi cem’den.
İns-ü cin, zemin-ü asuman ağlar..

Ufkumuzu kara, bulutlar sardı
Müslümanlar tarifsiz, yara aldı
Masumların ahı, cihanı sardı
Nursuz kaldı dünya, ay güneş ağlar.

İnletir dünyayı, virüsün ahı
Halinden acizdir, binlerce dahi
Ne korkunç imtihan-dır, Ya ilahi
İnançlı inançsız, perişan ağlar

Düşüp’te gaflete, olma günahkar
Son pişmanlık boştur, olsan tövbekar
Küstürürsen gelmez, mevsim-i bahar
Ana baba evlat, sevenler ağlar

Dünya değil imiş, gülmenin yeri
Kul Ahmed-i kaldın, imanda geri
Elhasıl anadan, doğduktan beri
Biz günahkar kullar, haline ağlar.

Ahmet ali Canbaz 20.03.2020