Gün gelecek zaman geçecek
Eskiyecek ama eksilmeyecek
Yine de elime kolyemi alınca
Ben bu aşk için her şeyi yaptım
Gel dese gelirdim kal dese kalırdım
Sev demese de severdim
Ama nasip değilmiş diyeceğim
Biz her kulun kaderini kendi çabasına bağlı kıldık ayeti çınlarken kulaklarım da
Bütün vicdan rahatlığı kalp kırıklığım
ama tüm samimiyetim ve teslimiyetimle
Kader diyip susacağım...
Sense hiç bişey yapmamanın vicdan azabını yavaş yavaş hissedeceksin
Yolda yürürken birden adım atarken
Başını kaldırıp göğe bakarken
Güneş batıp ay doğarken
Boğazın kuruyup su içerken
Bir şairden bir şiir okurken
belki kıyamda dururken
Ya hayır ya nasip diyip
Kader derken dilin için sızlayacak kalbin
Acabalar kemirecek içini
Yoksunluk mu yokluk mu imtihan bilemeyeceksin
Özlem saracak içini sonra pişmanlık
Bi umut var mı hala diye şüpheye düşecek
Dilerim geç olmadan düşesin ...