Sokrates, düştü kafama,
Saksıdan oylumlu ama…
Duraksadım,
Hantal bir yükün altından
Kalkmışçasına silkelendim ilkin…

Etik demli
Fikriyat nemli
Akıl kol geziyor!

“Sorgulanmayan hayat
Yaşanmaya değmez”dedi
Koşulladı geleceğimi!
Tek kelime yazmadı
Son nefesine kadar da
Asla susmadı, ama hiç,
Yalınayak Sokrates

“Sen hiç düşünmüyorsun, değil mi?”

Ardınca yaşandığa doğru
Bulduğum yerdeyim şimdi!
Kat ettiğim yola
Çevirdim yüzümü…
Neleri yaşanmışlığa kilitlemişim
Kurcaladım belleğimi…

Gözler demli
Gönül nemli
Hüzün el geziyor!

Zaman tünelinin
Yaşanmışlıklar düğmesine
İlişiverdi yüreğim…

“Sorgulanmayan hayat
Yaşanmaya değmez.”

Etik demli
Fikriyat belli
Akıl el geziyor!

Sokrates esin koydu aklıma;
Deyecek sözüm olmalı şimdi;
“Yaşadığına anlam kat…
Yaşadığına anlam…
Yaşadığına…!

Gözler nemli
Gönül demli
Hüzün kol geziyor…

“Düşünüyorsun, Şimdi!”


Müjdat Eraslan.