Doğdum,
İstemeden tanışıklığım oldu hayatla
Lakin barışıklığım asla!

Yalpaladım
Yasaklandım ve büyüdüm
Büyümek neyse artık...
Belkim zorlu bir dikitti
Belkim onurlu bir sarkıt.

Yoruldum!
Durduk yere canım yandı ağladım
Yo yo, yalan söyledim
Yüreğim paramparça oldu ayrılıklardan
Zaten öyle olmaz hiç
Durduk yere canı yanmaz insanın

Sağanaktı,
Bekledim saçak altlarında yağmurun dinmesini
Korundum yağmurdan, doludan, kardan...
Kaçındım uğursuzdan musibetten beladan...
Islanmadım, uslandım!
Açtım,
Açıktaydım çok vakit
Kararttım gözümü topluluğa karıştım
Fakat alışamadım insanın insana ettiği zulme
Zalimle, zorbayla savaştım.

Tiksindim tiksinilecek ne varsa
Kaçtım her şeyden bir gün
İnsanlardan uzaklaştım
Ama uzaklaşmak da fayda etmedi yaşamama
Geldi, yatağımda buldu ölüm
Yaşarmış gibi yapıyorken hep
Geceleyin, gerçekten öldüm.