Bulutlar kabarır da başıma yağmur düşmez.
Temmuzun ortasında karda kaldı yüreğim.
Gönlümdeki pınarlar eskisi gibi coşmaz.
Söndüreni bulunmaz harda kaldı yüreğim.

Senden başka ne varsa her şey benim hiçimde.
Bak bu sevda yüzünden aklar çıktı saçımda.
Senin için bir bilsen neler vardı içimde.
Kıymetimi bilmedin derde kaldı yüreğim.

Sen benim için her an altın ile gümüştün.
Kalbimdeki yerinle tüm yıldızlara eştin.
Bu aşk burda bitecek, nokta koydum demiştin.
İşte o bıraktığın yerde kaldı yüreğim.

Bıraktığın acılar her gün bağrıma batar.
Yalnızlık her gecemde sineme tünüp yatar.
Bitmek bilmez nazların derdime bin dert katar.
Nefes bile alamaz darda kaldı yüreğim.

Baharı bekler iken gayri sarardım soldum.
Gittiğinden bu yana deli divane oldum.
Yapılır mı bu, ben de herkes gibi bir kuldum.
Beni terk edip giden yarda kaldı yüreğim.

Yazılmış kaderimiz alnımıza gizlenmiş.
Üç bilinmezi olan denklem ile sözlenmiş.
Yakamdan düşmüyor ki bütün bedene sinmiş.
Ne olacak bilinmez sırda kaldı yüreğim.

Sen dışında kimseye yoktur benim emanım.
Müebbet mi, idam mı yaz artık şu fermanım.
Gönülden yaralıyım sendin benim dermanım.
Derde başka çare yok zorda kaldı yüreğim.

“Hasreti’yem” derim ki: Aşk acısı çok yaman.
Tüm umutlar tütüyor ateşte duman duman.
Gece hicran çığlığı delirtir çoğu zaman.
Senden fayda yok kuşa, kurda kaldı yüreğim.

Cemalettin GÜNDOĞAN
05.11.2019 /ANKARA