Cümle kelâmımı boşa bitirdim
Ben bu yâr derdini kime diyeyim
Çıktım yar başına vardım oturdum
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Bağbanın içinde solmuştu gülü
Biçâre bülbülün zor idi hali
Kırılmış kanadı kırılmış kolu
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Hicrân kervanına sardım yükümü
Başladı gözümde yaprak dökümü
Şol felek elinden aldım hükümü
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Hasret kemendini taktım boynuma
Bin bir şerhâ doldu garip göynüme
Cihanı yığmışlar sanki boynuma
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Görürüm göremem göğdeki ayı
Saymadım kaç idi derdimin payı
Yürürüm yolumda eyvahın yayı
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Bir garip ozanım sırrım servetim
Belki mahşerdedir canla halvetim
Bin bir güzel olsa yoktur rağbetim
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Varıp gölgesinde huzur seçeydim
Cihan deli dese gülüp geçeydim
Aşkın şarabını sunsa içeydim
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

Makberî’yim ömrü verdim irada
Ecel kapı tutmuş bekler sırada
Acep bulur muyum kavli orada
Ben bu yâr derdini kime diyeyim

______Makberî