0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
526
Okunma
Elleri nasır, yüreği hüzündü
Bakışları sonbahardı yorgunluğunda
Küçük bir çocuktu, baba şefkatinde
Gözleri güneşti, yâr sevgisinde
Ekmekler fırından değil, tandırdandı
Dikiş tutmayan yaralarda terzi
Sevgisiz kuruyan daldı
Gölgesiz bırakan
Anaydı; evlat acısında dağları sızlatan ağıtlarla
Hassastı; gözlerinden yaş değil, acılar kanayan
Cahillere cinayet, ariflere hayat
Kadirşinaslara cevherdi
Omuzlarında dünya
Kucağında çocuk
Bir elinde hayatın tozunu alırken
Diğer eliyle aşçıydı
Buharlaşan vaktinden çalarken
Kendine geç kalandı
Allah’ın emanetiydi
Anaydı, yârdı, emekçiydi
Elleriyle, kollarıyla, yüreği ile
Ve hayattı kadın...
Müzeyyen Sabah
(Tüm kadın arkadaşlarımızın günü kutlu olsun...)
Sevgi, selam ve saygılarımla...
5.0
100% (1)
