5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
400
Okunma
ÇIĞLIK
Yusuf Yılmaz
Yıllardır ne hayaller kurdum.
Seni aradım yollarda, dağlarda , ovalarda,
Annemin göz bebeklerin de, her yerde…
Nerde benim kahramanlarım,
Buğulu gözlerle hal hatır soranlarım?
Çiçek çiçek, sevgi sevgi, gülücüklerim…
Ey kahpe kurşunlarla yere serilen yiğitlerim!
Siz ki gözünüzü kırpmadan
Güneşten ,ışıktan, bahardan,
Anadan yardan vazgeçtiniz.
O zaman,
Ben de sizi yüreğimin en müstesna yerine koyuyorum.
Ancak bu şekilde insan olduğumu hatırlayabiliyorum.
Giden geri gelmiyor.
Ölenle ölünmüyor.
Sessiz ve derin gecelere gömülmüşüm!
Kıyametler kopacakmış,
Yıldızlar sönecekmiş,
Bulutlar beyaz ,deniz maviymiş,
Gün doğmuş, günler doğmuş…
Ne çıkar.
Demek ki hayat hak ettiğin gibi yaşanmıyormuş…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
