“ANNEM’E SESLENİŞ “

Hep bir eksiğim hayata.
Biraz mahzun, biraz talihin hakkını kaybetmişliğimin hüznü ..
Boş duvarda yankılanan ıssız bir çığlığım artık !
Takvimi kayıp gidiyor ömrümün, kaybolmuşluğumun saklambaç oyununda !
Müziği kayıp senfonisi yayılıyor sessizliğimden meçhule doğru !
Buram buram tütüyor ruhumun teninde özlem ..
Yaşamımın kırık dalından, yayılan öksüzlüğün is kokusu burnumda..
Tıpkı canım gibi !

Sevinçlerimi tırtıklayan arsız saatlerden geçiyor hayat treni .
Bir manolya dokunuşu sarıyor tüm benliğimi,
dolunayın kuytu gölgesinde, köşelerde kalmış yakamoz çaresizliği ,
çocukluğumun bir de yetim kalmış ellerindeki duasıyım şimdi !
Ağıtları ayyuka ulaşan minicik yüreğindeki kelebeğin, gözündeki terin taneciği !
Oysa ; o annesinin bir tanesiydi...
Yükü; yağmurun teninden kopan sevgi zerreciği..gözüne çiğ taneciği kaçana kadar !
Şimdilerde ruhumun obruğundan çağlayan misali, doluyor yüreğime ..
harf harf , hece hece yağmurlar !
Mevsimi kışa dönmüş, dalında açamadan kurumuş, bir meyve gibi savruluyor, oradan... oraya !
Ey Hayat ; bu, hep sana tutunma çabası !
Küçücük yüreğinde ne çok da özlem birikmiş meğer !
Canım ANNEM ! DDD
Derya Dender
3/3/2004___2/3/2019...23:11